Viyana - Arabayla Bir Haftada Avusturya

Avusturya gezimizin üçüncü ayağında Viyana’dayız. Açıkçası bu gezinin tamamını Viyana’yı görme isteğim üzerine planladığımızı söyleyebilirim. Hem “Bakalım Viyana şinitzeli aslında nasılmış?” diye sorup durduğum, hem de şehri merak ettiğim için uzun zamandır gidip görmek istediğim bir yerdi Viyana. Ancak hayaller ve gerçekler her zaman için birbirine uymayabiliyor. Açıkçası biraz hayalkırıklığına uğradım yine.

İlk yazımda da belirttiğim üzere gezimizi şehirlere göre farklı başlıklar altında toplayacağım. Diğer yazılara ulaşmak için aşağıdaki bağlantılara tıklamanız yeterli. Yazılar yayınlandıkça bağlantılar açılacak.

Arabayla bir haftada Avusturya turu

Innsbruck

Salzburg

Bratislava

Graz

Villach veBordano

Vöcklabruck – Viyana arası araba yolculuğumuz yaklaşık 2,5 saat sürdü; ancak öğle yemeğimizi yol üzerinde bir yerde yediğimiz için yolculuk biraz uzadı. Aslında biraz da bilerek uzattık çünkü Viyana’da giriş yapacağımız hostel saat 3’te giriş kabul ediyordu. Biz de saat 15.00 gibi hostele vardık. 

Yoldan bir kare. Gördüğünüz üzere çevrede dağ falan gözükmüyor, Viyana'ya doğru ülke oldukça düzleşiyor.

Şu güne kadar pek çok hostelde kaldım ama şimdiye kadar bu kadar kötüsüyle karşılaşmamıştım. Öncelikle bize arabayı tam olarak nereye park edeceğimizi bile söyleyemeyecek derecede kötü İngilizce konuşan bir ekiple karşılaştık. Sonuçta arabayı yanlış yere park ettiğimiz anlaşıldı. Neyse, check-in sırasında tam yarım saat kırk dakika bekledik ve sonunda kabul masasına vardığımızda bize odamızın daha hazır olmadığı söylendi. Check-in için söyledikleri saatten neredeyse bir saat sonrasında kabul masasına varmış olmamıza rağmen oda hazır değildi! Ancak yapabileceğimiz fazla bir şey olmadığından peki deyip beklemeye başladık. Neyse ki otelin girişinde çocuk oyun alanı vardı, yoksa kızımıza 3-4 saatlik yolculuktan sonra nasıl hâkim olacaktık bilemiyorum. Yarım saat sonra, saat 16.30 gibi odaya giriş yapabildik. Yalnız bu sefer de karşımıza inanılmaz kimyasal bir koku çıktı. En başta bunun parfümlü yer silme solüsyonlarından biri olduğunu düşündük, pencereyi açık bırakıp (onu da tam açamıyorduk zaten), otelde çok sıkıldığımız için şehir merkezine gitmeye karar verdik.

Otelin tek iyi yanı (bu arada adını da vereyim a&o Hostel Vienna Hauptbahnhof) merkeze kolay ulaşımı olmasıydı. Bir de park konusunda sorun çıkartmış olsalar da (500 odalı otele 10 arabalık park alanı koydukları için sorun) -son gün park edecek yerimiz yoktu ama yan sokakta ücretsiz park alanı bulduk sokak üstünde… - yine de kolay park alanı bulunabilecek bir noktada yer almasıydı. Ancak bu olumlu yan için bu otel seçilir mi emin değilim, bence kendinize bir iyilik yapın ve seçmeyin.

İlk akşam Stephansplatz’a kadar gidi St. Stephan katedraline dıştan baktık. Aslında kuzey kulesine çıkıp Türk topları eritilerek yapılan çanına bakmak istiyordum ancak ilk akşam geç vardığımız için kapanmıştı. Diğer günler de fırsat yakalayamadım. Sizin aklınızda bulunsun.

Katedralden sonra Mozart’ın Viyana’daki evinin önünden geçtik. 

Ardından Ankeruhr’un, müzikli saatin önüne gittik ancak müzik çalarken yakalayamadık kendisini. Başka bekleyen insanlar da vardı ama saat başında bir tepki vermeyince dağıldık. 

Böylece Peterskirche kilisesinin önünden geçerek Hofburg’a yöneldik. Elbette gittiğimiz saatte gezemedik ama içindeki geçitten geçip biraz fotoğraf çektim yine de.

Hofburg’tan sonra yemek arayışına geçtik. Bu sırada sanat müzesi Albertina’nın da önünden geçtik. Tablolarla ilgileniyorsanız gezmeniz gereken önemli müzeler arasında gösteriliyor.

Albertina'nın merdivenleri

Akşam yemeğimizi Reinthaler's Beisl’de yedik. Fiyatları ve porsiyonları uygun, ancak dana şinitzel istiyorsanız yok (domuz yiyorsanız sorun yok, oldukça lezzetliydi şinitzeli). Bir de kredi kartı kabul etmiyor.

Yemekten sonra otelimize döndük. Tahmin edeceğiniz üzere otelle sorunlarımız bitmedi. Odamızdaki yoğun koku geçmemişti. Gece, hele de yanımızda küçük çocukla nasıl uyuyacağımızı düşünmeye başladık. Eşim gidip önce odamızın değiştirilmesini istedi, ancak otel dolu olduğu için başka oda olmadığını söylediler. Bu arada otele döndüğümüzde saat geç olmasına rağmen resepsiyonda yine kuyruk vardı. Meğer Metallica konseri varmış ve fazladan oda/yatak rezervasyonu olmuş ve açıkta kalanlar varmış. Birden halimize şükretmeye başladık. “Oda değiştiremiyorsanız o zaman temizleyin,” demiş eşim, ama “temizlikçiler gittiği için temizleyecek kimse yok,” yanıtı almış. “O zaman bana temizleyecek bir şeyler verin,” demiş, sonuç olarak odaya elinde paspas ve temizlik malzemeleriyle geldi… Temizledik ancak koku çıkmadı, hatta arttı. Malzemeleri veren adamlardan biri “o odaların parkeleri yeni değişti, ondan koku vardır,” demiş.

Artık o gece hangi kimyasalı soluduk bilemiyorum. Ertesi sabah soluğu yine resepsiyonda aldık. Saat 15.00’ten önce değiştiremeyeceklerini ama sonrasında odamızı değiştirebileceklerini söylediler. Kabul ettik. Eşyalarımızı arabaya atıp kahvaltı etmek üzere yakındaki tren garındaki Spar’ın yolunu tuttuk.

Kahvaltıdan sonra Haus des Meeres adlı akvaryuma gitmeye karar verdik. Burası aslında savaş zamanında uçaksavar ve radar binası olarak kullanılıyormuş. Ancak yolda giderken birden bire kişi başı 14,5€ bayılmanın pek mantıklı olmayacağına karar verdik :D Akvaryuma kadar gittik, ama akvaryuma girmek yerine yanındaki çocuk parkında vakit geçirdik. Maksat çocuk da geziden eğlensin. 

Haus des Meers

Sonrasında da yemek yiyecek bir yerler aramaya başladık. Aslında yakında yemek yiyecek pek çok yer var, ama bizim canımız birden suşi çekince Ebi 7 diye bir yere girmeye karar verdik. Biraz tuzluydu. Kişi başı (çocuğa bir şey ödemedik 2 yaş altı olduğu için), 21 euro ödedik sanırım. Sınırsız yeme hakkınız var, menüden sipariş veriyorsunuz. Suşileri güzeldi ama 21 euro biraz içimize oturdu. Çok daha ucuz yerler var Viyana’da.

Yemekten sonra metro ile Schottentor durağına geçtik. Bu arada günlük sınırsız bilet 8€ idi. Tek bilet 2 küsur euroydu. Ayrıca birkaç günlük ulaşım biletleri de bulunuyor tabii.

Metro durağında inince karşımıza Votivkirche kilisesi çıktı. Uzaktan fotoğrafladım. Sonrasında Rathaus’a (belediye binasına) doğru giderken Beethoven’ın yaşadığı binalardan biri olan Pasqualatihaus’un önünden geçtik.

Votivkirche

Pasqualatihaus

Üniversite binası da hemen Pasqualatihaus'un karşısında

Bir savaş anıtı

Tiyatro binası

Belediye binasından birkaç kare

Belediye binasının önündeki parkta biz gittiğimizde küçük çaplı bir film festivali vardı. Onun dışında dinlenmek için güzel bir park. Ayrıca çocuk parkı da var.

Ardından metroya binip Karlsplatz’a gittik. Opera binasının önünden geçip Standtpark’a girdik.

Akşam yemeği olaraksa ilk gece gittiğimiz lokantanın hemen karşısındaki bir İtalyan lokantasında pizza yedik. Hoş, lokantada çalışanlar pek İtalyan değildi, pizzaları da çok şahane değildi ama fiyatları uygundu. Yiyecek başka şeyler de bulunuyor.

Bu arada akşam yemeğinden önce otele dönmüştük. Odamız değiştirilmişti ancak bebek yatağını ilk odadan getirmeyi unutmuşlardı. Talep ettik, ama yemekten sonra otele döndüğümüzde hâlâ getirmemişlerdi. Galiba bir yerlerde kaybetmişlerdi. Neyse ki odada iki kişilik yatak dışında bir de ranza vardı, “madem yatağı bulamıyorsunuz o zaman ranza için örtü verin,” dedik o örtüyü bile bulamadılar, kısa mısa başka üç beş örtü verdiler, onları üst üste serip yatmak zorunda kaldık.

Ayrıca odamıza döndükten bir süre sonra bir alarm sesi işittik. Eşim araba alarmı olduğuna emindi, ama bana yangın alarmı gibi geldi. Pencereden baktığımızda otelin arka bahçesinde oturup konuşan insanlar olduğunu gördük, ama yan binalarda merdivenlerden hızlı hızlı inenler de vardı. Sonra birinin megafondan anons yaptığını işittik. Bahçedekiler kıpırdamadı ama biz çıkmaya karar verdik. Resepsiyonda hâlâ check-in yapanlar vardı ama sokakta da bir yığın kalabalık ve iki itfaiye arabası vardı… Söylenenler Almanca olduğu için pek bir şey anlamadım, ama itfaiye ekipleri bir şeyler söylemeden içeri girmemeye karar verdik. Belki gençlerden biri odasında sigara falan içmeye çalışıp alarmı çalıştırmıştı ama yine de kimsenin bir şey söylememesi, yan binadan alarm sesinin doğru düzgün duyulmaması falan bizi pek rahatlatmadı…

Hareketli geceden bir kare....

Ertesi gün, Viyana’daki son günümüzü Bratislava’ya ayırdık. Onu gelecek makalede ele alacağım.

Vaktiniz ve hevesiniz varsa Viyana’da gezebileceğiniz diğer yerler:

Enrengraber: Beethoven, Brahms, Schubert, Strauss ve Schönberg gibi önemli isimlerin mezarları buradaymış. Ücretsiz.

Sankt Marxer Friedhof: Mozart’ın mezarı ise bu mezarlıkta bulunuyor. Ücretsiz.

Grinzing: Bağlara yakın, şirin bir mahalle.

Circus und Clown Museum: Sirk ve Palyaço müzesi. Ücretsiz.

Viyana'dan birkaç kareyle daha yazımı sonlandırıyorum. Herkese iyi gezmeler!

Viyana'nın güzel yanı çevrede mataralarınızı doldurabileceğiniz ücretsiz modern çeşmeler olması