Sanırım yurtdışında yaşamaya başlayan pek
çok kişinin aksine benim buralara gelişim biraz isteksiz oldu. Ya da isteksiz
demeyelim de, uzun süre kalmayı düşünmüyordum. Ancak şimdi bakıyorum da
yurtdışına neredeyse temelli adamımı atalı tam 7 yıl olmuş.
Buralara gelmeden önce aklımda Türkiye’yi,
İstanbul’u, hele hele Kadıköy’ü terk etmek yoktu. Hatta arada sırada bana “dil
de biliyorsun, rahat çıkarsın yurtdışına” diyenlere asla ülkeyi terk etmeyeceğimi,
şartlar ne olursa olsun İstanbul’dan başka bir yerde yaşayamayacağımı
söylüyordum. Aslında şimdi de bu fikrimden çok fazla uzaklaşabilmiş değilim,
ama hayat şartları artık daha kesin kararlar almam gerektiğini söylüyor.
Örneğin günümüz şartlarında eşimin kendi alanında Türkiye’de çalışmasına bence
olanak yok (bkz. kozmoloji) veya ilerde çoluk çocuğa karışırsak, onların
alabileceği iyi bir temel eğitim bulabilecek miyiz? vb. daha bir çok soru var.
Ama aslında benim bu başlığı açmamın sebebi neden Türkiye’de yaşayamayacağımız
değil de, neden uzakta yaşamanın zor olduğu biraz. Özellikle de bir araştırma
görevlisi ailesi olarak sürekli göçebe hayatı yaşıyorsanız.