Yazın Avrupa’nın en Sıcağı: Cordoba

Cordoba ya da bir diğer adıyla Kurtuba, Endülüs bölgesinde yer alan ve uzun süre Endülüs Emevileri’ne egemenliği altında kalmış bir İspanya şehri. Benim de “İspanya’da gezmek istediğim yerler” listemde en üstte yer alan Cordoba’yı sonunda, ekim ayında günübirlik gezme imkânı yakaladık. Fazla büyük olmayan bu şehri siz de bir gün içerisinde rahatlıkla gezebilirsiniz diye düşünüyorum. Zaten çoğu kişi Madrid, Sevilla ya da Granada’dan günübirlik gelip geziyor. Dikkat etmeniz gereken tek nokta sıcaklık! Başlıkta da belirttiğim üzere Cordoba Avrupa’nın en sıcak şehirlerinden biri hatta 37 derece ortalamayla yazın en sıcak şehriymiş. Yazın sıcaklıklar 40 derecenin üzerine çıkıyormuş. Nitekim biz ekim ayında ziyaret ettiğimizde 33 dereceydi ve çevrede fazla gölge olmadığı için dura kalka gezdik şehri. O yüzden her noktasına girip çıkmak istiyorsanız belki bir gün yeterli olmayabilir, ama sıcağa rağmen ana noktaları gezmek için uygun bir süre.

Madrid’den Cordoba’ya gitmek arabayla 4, trenle 2 saat sürüyor. Kısacası bu iki şehir arasında hızlı tren çalışıyor. Madrid’deki trenler Atocha tren garından kalkıyor. Sevilla’dan Cordoba’ya gelmek ise trenle yaklaşık 1 saat. Granada – Cordoba arasıysa bağlantılara göre 1,5 – 2 saat sürüyormuş.

Biz Madrid’den tren yolculuğu yapmayı tercih ettik, yanımızda çocuk olduğu için daha pratik oldu. Ayrıca aynı güne gidiş/dönüş alınan biletler bazen daha ucuz oluyor aklınızda bulunsun.

Cordoba tren garı merkezin biraz dışında kalıyor. Yürüyerek 20-30 dakika. Siz de bizim gibi yürümeyi tercih ederseniz yol üzerinde, özellikle tren garı tarafında uzunca bir parkın içinden geçeceksiniz, dilediğiniz zaman oturup dinlenebilmenize olanak sağladığından oldukça güzel bir güzergâh aslında.

Park kısmında ayrıca Victoria aslı bir kapalı tapas pazarı var.

Bizim Cordoba’ya varışımız öğleye rastladığından ilk işimiz yemek yiyecek bir yer bulmak oldu. Yol üzerinde karşımıza çıkan El Olivo’da mola vermeye karar verdik. Yemekleri lezzetliydi, Endülüs bölgesine ait Gazpacho’yu (bir tür soğuk domates çorbası diyebiliriz) denemek için oldukça ideal bir yer diye düşünüyorum. Şimdiye kadar yediklerimizden farklıydı, çok daha fazla hoşumuza gitti.

Gazpacho'nun fotoğrafını çekmeyi unutmuşum ama tabakları göstermek açısından bu da oldukça büyük bir mürekkep balığı idi.

Yemek yediğimiz lokanta şehri çevreleyen surların hemen dışında kalıyordu, surların dışı kısmı da içi kadar ilginç, oradan da geçmeyi unutmayın derim.

Almodóvar Kapısı

Surların çevresindeki evler

Cordoba doğumlu felsefeci, hekim, matematikçi ve tıpçı İbn Rüşd'ün heykeli.

Yemekten sonra ilk durağımız Cordoba’nın ünlü camii Mezquita idi. Mezquita adı “mescit” sözcüğünden türetilmiş. UNESCO dünya mirası listesinde yer alan, 785 yılında temeli atılan caminin inşası bir yıl sürmüş, ama sonraki yıllarda da çeşitli eklemeler yapılarak büyütülmüş. 1236 yılında katedrale çevrilen yapı, 1523’te de pek çok değişikliğe uğramış. Bu değişikliklerin sonucu olarak içindeki pek çok sütun kesilmiş, yine de 850 adet sütunuyla dünyada en fazla sütuna sahip mabetmiş.

Caminin dış cephesi

Bu açıdan bakınca caminin kiliseye dönüştürüldüğü daha iyi anlaşılıyor sanırım :)

Mezquita'nın kiliseye çevrilmesi amacıyla içeride pek çok düzenleme yapılmış, tavan süslemelerindeki farklılık başlıcalarından

Anladığım kadarıyla tavanın aslı tahtadanmış

Caminin Mihrabı gerçekten de en görkemli kısmıydı: 

Bu fotoğraf ve aşağıdaki iki fotoğrafa baktığınızda cami adına bir şey görmediğinizi fark edeceksiniz. Sanıyorum özellikle bu kısımda sütun kesimi yapılarak tavan yükseltilmiş ve tam bir kilise havası verilmiş.

Caminin bahçesinde de pek çok turunç ağacı bulunuyor

Mezquita için Granada’da olduğu gibi önceden bilet alma çilesi çekmenize gerek yok. Gittiğiniz gibi bilet alıp gezebiliyorsunuz. İçeride fazlaca turist vardı, bilet gişesi ve girişte de kuyruk vardı ama kuyruklar çabuk ilerledi. Bilet satın alabileceğiniz otomatik makineler de var. Sadece camiinin içinde tuvalet var, o yüzden tekrar dışarı bahçeye çıkamadan önce kullanmanızı tavsiye ederim, yoksa geri dönemeyebilirsiniz.

Bu eski cami/yeni kiliseyi gezdikten sonra şehrin sokaklarında tur atmaya başladık. Calle de las Flores’e (çiçekli sokak) gittik ama turist selinden başka görecek pek bir şey yoktu. 

Casa de Sefarad (Sefarad evi), Sefaradların yaşamıyla ilgilenenler için ilgi çekici olabilir.

Şehrin sokaklarında pek çok beyaz badanalı ev göreceksiniz, içerisinde insanlar oturduğu için çoğuna giremiyorsunuz ama pencerelerden kapılardan bahçeleri ve içleri gözüküyor bazen. Oldukça hoş yapılar ama eski değillermiş, daha çok turistik amaçlı böyle düzenlenmişler sanırım. Granada'daki beyaz badanalı Müslüman mahallesi daha orijinal kalıyor böyle düşününce.

Bu binayı tesadüfen bulduk, adı Zoco Municipal de la Artesanía, içerisindeki küçük dükkanlarda el işleri satılıyormuş.

Hemen hemen tüm İspanya şehirlerinde olduğu gibi Cordoba’da da bir Roma köprüsü bulunuyor. Guadalquivir Nehri’nin üzerindeki köprünün İÖ 1. yüzyılda yapıldığı ve ilk halinin tahtadan olduğu düşünülüyormuş. Sonrasında 8. yüzyılda Morolarca günümüzdeki haline kavuşturulduğu söylenmekte.

Bu arada Guadalquivir sözcüğünü okumak çok zor gelmişti, nitekim sözcüğü aslı Arapça Al-Wadi Al-Kabir imiş ve “muhteşem vadi” demekmiş.

Köprüyü de inceledikten sonra ekim ayı olmasına rağmen yaşanan sıcak hava dalgasının yönlendirmesiyle bir dondurmacı arayışına girdik. Hazır markaları tercih etmek istemediğimizden nehir kıyısında Buonisssimo diye bir yere oturduk. Dondurmaları fena değildi.

Bizim gezdiğimiz yerlere ek olarak şehirde bana ilginç gözüken ama gidemediğimiz iki yer daha vardı. Biri Alcazar de los Reyes Cristianos, diğeri de Medinetü'z-Zehra Sarayı (Madinat Al-Zahra). İlki şehrin kalesi. Kalenin her kısmı gezilemiyor sanırım, bir bölümü ve iki kulesi gezilebiliyormuş ama zaten en ilgi çekici yerinin bahçeleri olduğu söyleniyor. Hava o kadar sıcaktı ki (sanırım beşinci kez tekrar ediyorum bu bilgiyi :D ) açık havadaki bahçeleri gezmek pek parlak gelmediği için içeri girmek vazgeçtik. Siz gezmek isterseniz sanırım 4,5€ giriş, sadece bahçe mi, yoksa tüm kısımları mı kapsıyor bilemiyorum.

Bahsettiğim ikinci yapı Medinetü'z-Zehra Sarayı ise merkezin 5 km kadar dışında kalan bir arkeolojik alan. Çevresi surlarla çevrili bir saray kalıntısıymış. Tamamı açık havada olan bu kalıntılara giden tek otobüs turizm bürosundan kalkıyormuş. İnternette 10.15 ve 17.00 diyor saatlerine, ücreti ise 7euro imiş bu otobüslerin ama yine de kontrol etmenizde fayda var. Alan engebeli olduğu için tekerlekli sandalye ya da bebek arabası için uygun olmadığı yazıyordu.

Öğlen vardığımız Cordoba’yı akşam 18.30 gibi yine trenle terk ettik. Bizim için yeterli bir süreydi. İspanya gezisi yapacaksanız Cordoba’yı atlamamanızı tavsiye ederim, benim en çok beğendiğim şehirlerden biri oldu.

Adeti bozmayıp yine birkaç fotoğrafla yazımı sonlandırıyorum. Herkese iyi gezmeler!

Cordoba sokakları da pek çok Endülüs şehri gibi turunç ağaçlarıyla kaplı...

Bu sıcak şehirde çalıştırılan atlara gerçekten acıdık. Sahipleri her durduklarında su verip yıkıyordu atları ama yine de işkence...